Fight CluB - sanda / mma
Sanda Choy Lee Fut – Fight Club LUNG – Wieliczka to profesjonalny klub sportowy, który szkoli fighterów z zakresu Sanda oraz MMA w oparciu o tradycyjny system Choy Lee Fut Kung Fu. Zawodnicy mogą ćwiczyć w pełni wyposażonym klubie pod okiem dwukrotnego Mistrza Europy w walkach pełno kontaktowych Sanda w organizacji Kuoshu – Tomasza Chabowskiego, kilkukrotnie nagradzanego przez Ministra Sportu i Turystyki za wybitne osiągnięcia trenerskie. Klub posiada siłownię, dwie sale treningowe, maty, worki, gruszki, tarcze, manekiny, łapy trenerskie, sprzęt ochronny.
Zawodnicy posiadają licencje Polskiego Związku Wushu oraz możliwość startu
w zawodach sportowych krajowych jak i zagranicznych.
Polski Związek Wushu jest członkiem Międzynarodowej Federacji Wushu oraz Europejskiej Federacji Wushu.
Fight Club jest również członkiem The World Kuoshu Federation z siedzibą w Stanach Zjednoczonych
Zawodnicy mogą startować również w zawodach organizowanych przez Stowarzyszenie MMA Polska.
Sanda to nowoczesna formuła pełno kontaktowej walki sportowej wywodząca się z najstarszych systemów walki pochodzących z Chin. Po chińsku Sanda 散打oznacza Wolną Walkę. Jest to jedna z konkurencji dyscypliny sportowej Wushu. Innym znanym terminem tej formuły walki jest, wcześniej używana nazwa Sanshou 散手 dosłownie Wolna Ręka. Walki Sanda rozgrywane są również w organizacjach Kuoshu 国术( Sztuka Narodowa ).
Troszkę historii
W dawnych Chinach tradycyjne style Kung Fu rywalizowały między sobą rozgrywając walki na tzw. Leitai 擂臺 czyli platformie różnej wysokości, wokół której często wbijano włócznie lub inną ostrą broń, więc zepchnięcie z niej często kończyło się śmiercią. Reguły walki dopuszczały wszystkie możliwe techniki. Mistrzowie, którzy chcieli założyć swoją szkołę w nowym miejscu, budowali Leitai i wyzywali na pojedynki lokalnych mistrzów by zdobyć uznanie i niejednokrotnie przejąć uczniów z innych szkół. Istnieje wiele opowieści słynnych pojedynków na Leitai. Pod koniec XIX w. słynny mistrz Wong Yan Lam zbudował Leitai na przeciwko klasztoru Tung Hai w prowincji Guangdong. Przez 18 dni walczył z ponad 150 zawodnikami innych szkół walki i nie został pokonany. Każdy z nich został okaleczony lub zabity. Wkrótce potem został wybrany liderem Dziesięciu Tygrysów z Kantonu, dziesięciu najlepszych mistrzów Kung Fu w prowincji Guangdong.
W 1928 roku, nacjonalistyczny rząd zakazał tradycji prywatnych pojedynków na leitai ponieważ zbyt wielu zawodników było zabijanych. Chińskie sztuki walki stały się zorganizowanym sportem. W celu przeglądu najlepszych praktyków na stanowiska trenerskie, w nowo założonym Centralnym Instytucie Kuoshu (中南国术馆), ogłoszono pierwszy narodowy turniej w październiku 1928 roku. Wielu tradycyjnych mistrzów odmówiło konkurowania, ponieważ wierzyli, że ich umiejętności mogą zostać potwierdzone tylko w poważnych pojedynkach, a nie w „sportowych” turniejach. Jednak impreza przyciągła setki najlepszych praktyków chińskich sztuk walki. Po pierwszych kilku dniach walki zostały wstrzymane, ponieważ dwóch mistrzów zginęło, a wielu innych zostało poważnie rannych. Pozostało 12 zawodników, którzy z powodu kontuzji nie mogli kontynuować walk. Zwycięzca został wybrany przez komisję sędziowską. Wielu z nich zostało narodowymi trenerami.
Gdy w roku 1949 komuniści przejęli władzę Chinach, nacjonalistyczny rząd chiński przeprowadził się na Tajwan, gdzie w roku 1955 przeprowadzono pełno kontaktowy turniej nazywając go „Lei Tai”. Zachowano oryginalne reguły: nie było ochraniaczy ani kategorii wagowych. W 1975 roku Tajwan organizuje Pierwsze Mistrzostwa Świata Kuoshu na których wprowadzono podział na kategorie wagowe lecz dalej nie używano ochraniaczy. Dopiero od roku 1988 wprowadzono maski na twarz ( z powodu zbyt wielu połamanych nosów i otwarte rękawice – piąstkówki.
Nowoczesny sport Sanda,
który pretenduje do rodziny sportów olimpijskich, pozostając w zgodzie z chińską tradycją, również odbywa się na platformie. Dopuszcza walkę w pełnym kontakcie, w stójce przy użyciu uderzeń i kopnięć oraz szeroką gamę wysoko punktowanych rzutów, obaleń, podcięć i wypchnięć. Techniki stosowane w Sanda wywodzą się bezpośrednio z tradycyjnych systemów Kung Fu. W walkach amatorskichzabronione jest używanie łokci i kolan, natomiast reguły walk zawodowych ( rozgrywane najczęściej na ringu ) dopuszczają techniki zadawane kolanami. Ze względu na szeroki asortyment technik, zwłaszcza rzutów, podcięć i obaleń, walki są bardzo widowiskowe, a zawodnicy startujący w nich muszą wykazać się wszechstronnością i bardzo dobrym przygotowaniem technicznym oraz kondycyjnym. Zawodnicy walczą w rękawicach bokserskich, kaskach, ochraniaczu szczęki, suspensorium (ochraniaczu krocza) oraz w ochraniaczu na korpus. w walce można użyćdowolnych technik, przy czym zabronione jest atakowanie w tył głowy, szyję oraz krocze. Zabronione również jest wymuszanie upadku przeciwnika głową w dół, celowe miażdżenie i dociskanie leżącego przeciwnika do podłoża oraz atakowanie głowy przeciwnika, kiedy ten leży. W tej chwili rozgrywane są zawody juniorskie Sanda w dwóch kategoriach wiekowych 15-16 lat i 17-18 lat oraz seniorskie 19-35 lat w 11 kategoriach wagowych. W Polsce i w Europie rozgrywane są również zawody walk Qingda ( lekki kontakt ). Rywalizować mogą już dzieci od 7 roku życia oraz młodzież i dorośli.
Taktyka walki
Leitai jest unikalnym polem walki, różni się od typowego ringu lub klatki. Brak siatki lub liny oznacza, że nie można się o nie oprzeć oraz, że nie ma możliwości, aby zamknąć przeciwnika w narożniku, więc strategia walki zmienia się. Poruszanie się jest nastawione na częste zmiany kierunków i uniki tak by doprowadzić do zepchnięcia przeciwnika z platformy. Dwa wypchnięcia przeciwnika w rundzie powodują wygranie rundy. Ten punkt w regulaminie rozgrywania walk Sanda jest ukłonem w stronę tradycji walk na Leitai, gdzie upadek z platformy mógł kończyć się śmiercią. Więc zawodnicy muszą radzić sobie z dodatkowym czynnikiem psychologicznym gdy zbliżają się do krawędzi platformy. Klincz stosowany jest by wymusić reakcję przeciwnika i wykorzystać jego ruch by wykonać rzut lub obalenie. Choć nowoczesne Leitai zabezpieczone jest matami i materacami wokół podestu to nokdaun lub nokaut przeciwnika przy krawędzi Leitai jest również częścią strategii,stosowaną w nadziei, że spadając przeciwnik dozna urazu, który uniemożliwi mu kontynuowanie walki. Walka na Leitai pozwala uczniom Kung Fu wykazać zrozumienie swoich stylowych technik, sposobu poruszania się, zakorzenienia postaw, oddychania i kontroli emocji. Tradycyjne, bojowe style Kung Fu korzystają z możliwości rywalizacji sportowej nowoczesnego Sanda rozgrywanego na Leitai, trenują bowiem opanowanie, timing oraz koncentrację i rozluźnienie w tym samym czasie. Ciągły ruch w Sanda / Sanshou / Kuoshu uczy praktycznych zastosowań bojowych ruchów wyciągniętych z tradycyjnych form różnych stylów Kung Fu czyli Taolu.
